Eski şairler Ateş ve Pervane üzerine çok şiir yazmışlar.
Aşka danışık sığmaz
Değme cân göğe ağmaz
Pervaneleyin od’a
Yanmayan aşık mıdır?
Yunus Emre
Yan ey gönül yan gönül yan
Yanmadan oldu derdine derman
Pervane gibi pervane gibi
Şem’ine aşkın yandı bu gönlüm.
Hacı Bayram Veli
Yarini erkekce seven kişi
Pervane gibi özler ateşi
Sevip de yanmaktan kaçanların
Masal anlatmaktır bütün işi.
Hayyam
Düşündüm de bugün. Sen bir ateş hârı hâr. Bense yakmaya meraklı kanatlarını bir garip pervane. Sordum kendime yeni baştan olsa herşey. Biliyordum cevabını aslında bitirmeden sorumu: Pervane olmak yeğdir ateş olmaktan bana. Yakan olmaktansa yanan olmaktır muradım.
Önce yaklaştım ateşine, sonra aldım sıcaklığını. Ben korkmadan daha yaklaşırken, sen ürkütüp kaçırdın beni. Az biraz uzaklaştımsa da biliyorum, yazgım etrafında dönmek. Yanmak, ölmek, hiçlik bile olsa bu aşkın sonu, senden uzak yaşamak istemem. Sıcağın hem ısıtsın içimi, hem yaksın kanatlarımı. Elimde değil, yine uçacağım yanına. Sade içimde bir soru, cevabı olmayan. Ateş de sever mi pervaneyi, yanıp düşerken içine. O da aşık olur da ister mi gelmesini, öleceğini bile bile.
Gülşen Uslu
