-Hatırım için ye...
-Benim için anneme yalan söyler misin?
-Al yak bir tane.
-Amaaaan, bir kadehten ne olacak?
-Beni seviyorsan, evime gelirsin.
-Onun hatırını kıramam, yiyeyim bari.
(Hasta olur.)
-Söylerim, biz arkadaşız. (Başı derde girer.)
-Alayım. (Akciğer kanseri olur.)
-Tamam, ver bir tane. (Alkolik ya da
siroz olur.)
-Sevdiğimi ispatlamam lazım. (İntihar ya
da bir sürü erkek seçeneklerinden biri olur.)
İlk gençlik zamanlarımda kızlar (anne ve
babanın olmadığı) bir evde toplanırdık. Genelde sigaraya bu toplantılarda
başlanırdı. İçki içildiği de olurdu. Yaş on sekizin altı... Oğlanlardan
konuşurduk. Herkes kendini birine aşık zannederdi.
Annem beni bu toplantılara göndermek istemezdi. Kötü
alışkanlıklar edineceğimi düşünürdü hep. Her seferinde annemle tartışırdık.
Çünkü ben çok yalnız bir çocukluk geçirmiştim. Sadece kardeşlerimle oynardım.
Onlar da erkek çocuk oldukları için sokağa çıkarlardı. Bana tek başına, kitap
okumak, radyo dinlemek kalırdı. Yeni bir semte taşınınca, apartmanda kızlar da
olunca, ben de onların yanına gitmek isterdim. Annem anlamak ile anlamamak
arası sıkışır, kızı yanında olursa risk olmaz diye düşünürdü.
Sonuçta çocukluk arkadaşlarımın hepsi sigara içtiler, ben içmedim. Çünkü ben "hayır" demeyi biliyordum. Kesin bir tavırla hayır dedin mi, kimse sana ısrar etmiyor ya da seni korkaklıkla suçlamıyordu.
Sonuçta çocukluk arkadaşlarımın hepsi sigara içtiler, ben içmedim. Çünkü ben "hayır" demeyi biliyordum. Kesin bir tavırla hayır dedin mi, kimse sana ısrar etmiyor ya da seni korkaklıkla suçlamıyordu.
İş hayatımda da hiçbir işe hayır
diyemeyip kendini sıkıştıran, program dışı yüklerle canından bezen arkadaşlarım
oldu. Gece yarılarına kadar çalışırlar ve genellikle de yavaş olduğu için işi
yetiştiremediği sanılırdı bu kişilerin. Değerleri de hiç anlaşılmazdı. Az
ücretleri olur, taltif edilmezlerdi. Bense sabah sekiz buçuk akşam altı buçuk
arasında yapabileceğim işleri alır, onları zamanında yetiştirir, akşamları ya
da hafta sonları özel yaşamıma vakit ayırabilirdim.
Hayır diyebilmek, güçlü bir kişilik
göstergesidir. Kendinden eminlik, kararlılık göstergesidir. Hayır diyebilen
kişiyle konuşurken insanlar daha saygılı hitaplar kullanırlar. Her şeye evet
diyenin başı ise hiç dertten kurtulmaz. Tabi iyi şeylere de hayır diyen muhalif
tipler vardır, onlardan olun demiyorum. Yüreğinizin onaylamadığına, aklınızın
yapma dediğine hayır demekten korkmayın, diyorum. Bu karşınızdakini incitmez.
Belki onu da yanlıştan döndürür.
Gülşen Uslu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder